Μικρή βιβλιοθήκη...

Κάτι που δεν πρέπει να λείπει από τον χώρο που μεγαλώνει ένα παιδί είναι τα βιβλία... 

Από νεογέννητο ακόμα του προσφέρουμε ασπρόμαυρες εικόνες ή μαλακά βιβλία με μεγάλες αντιθέσεις χρωμάτων και απαλούς ήχους. 

Αργότερα όταν το παιδί θα αρχίσει να μπουσουλά και να κινείται σε έναν περιορισμένο χώρο αρχίζει να έχει νόημα η βιβλιοθήκη, όχι όπως την έχουμε εμείς στο μυαλό μας αλλά σαν ένας καθορισμένος χώρος που υπάρχουν πάντα εκεί τα βιβλία και το παιδί μπορεί να τα αναζητήσει. Ένα καλάθι σε απόσταση που να μπορεί να φτάσει, με χαμηλό περίγραμμα και ένα ή δύο το πολύ βιβλία είναι αρκετά για την πρώτη του βιβλιοθήκη. Μην βάλετε πολλά αλλά ανανεώνετε κάθε τόσο ώστε να κρατάτε το ενδιαφέρον του. 

Όταν αρχίσει να στέκεται μπορείτε πια να στήσετε βιβλιοθήκη στον τοίχο με ράφια και να βάλετε περισσότερες επιλογές. Η Μ.Μοντεσσόρι έδωσε μερικές αρχές για το πως στήνουμε μια βιβλιοθήκη: βάζουμε λίγα βιβλία με διαφορετική θεματολογία, να φαίνεται καθαρά το εξώφυλλο ώστε να μπορεί να επιλέξει, να φτάνει μέχρι και το πιο ψηλό βιβλίο και να είναι καλά στερεωμένη στον τοίχο. 

Να ένα κακό παράδειγμα:

τα βιβλία είναι το ένα πάνω στο άλλο, δεν διακρίνει κανείς τα εξώφυλλα και σε προκαλεί τραβώντας ένα να σωριάσεις και όλα τα άλλα. Ακόμα και ένα μεγαλύτερο παιδί όπως δείχνει η θεματολογία των βιβλίων θέλει κόπο για να την επαναφέρει. Ένα δωμάτιο φαινομενικά σε τάξη αλλά ουσιαστικά απλά στοιβαγμένο.

Να ένα καλό παράδειγμα:

Το παιδί βλέπει ξεκάθαρα τα βιβλία,είναι αρκετά ούτε λίγα ούτε πολλά, το καθένα έχει τη θέση του, το έπιπλο είναι σταθερό. Αυτό που ίσως θα πρόσθετα είναι λίγη ζεστασιά.

Ανάλογα με τον χώρο σας ή την εποχή μπορείτε να δοκιμάσετε διάφορα έπιπλα αλλά και τρόπους για να είναι ζεστή και προσβάσιμη η γωνιά του διαβάσματος. Σε μεγαλύτερα παιδιά μια ωραία καρέκλα ή πολυθρόνα θα ήταν ότι πρέπει. Μια ακόμη πολύ ωραία ιδέα για παιδιά δημοτικού είναι η μουσική βιβλιοθήκη. Πάνω στο έπιπλο της βιβλιοθήκης θα μπορούσατε να βάλετε ένα φορητό ηχοσύστημα με ακουστικά και επιλογές από διάφορες αφηγήσεις ή συλλογές που ενδιαφέρουν το παιδί. Αν το τολμήσετε με παιδιά 3 και έως 6 ετών θα πρέπει οπωσδήποτε να "πειράξετε" τα ακουστικά. Βρείτε κάποιον ηλεκτρολόγο να σας μπλοκάρει το κουμπί της έντασης των ακουστικών σε μια αποδεκτή για τα παιδικά αυτιά ένταση και μην επιτρέπετε να ακούνε παραπάνω από μία ώρα.

Να μερικές απόπειρες που κάναμε στο δωμάτιο του Δημήτρη για την γωνιά της βιβλιοθήκης. Η παρατήρηση του ενώ επέλεγε και διάβαζε μου έδινε σπουδαίες πληροφορίες...

Το μαξιλάρι τον βόλεψε πολύ, όπως και το ότι είχε πλάτη να ακουμπήσει. Έβρισκε με ευκολία το βιβλίο που ήθελε αλλά δύσκολα το ξανάβαζε πίσω.

Αργότερα όταν πια στάθηκε με σιγουριά δοκιμάσαμε αυτό. Λειτούργησε καλύτερα. Το χοντρό μαξιλάρι ήταν σαν κάθισμα και τα βιβλία που ήταν ξαπλωμένα ήταν η πρώτη του επιλογή. Λάτρεψε τις μικρές κορνίζες με τους παππούδες του. Το τσαντάκι έχει μέσα κάρτες με εικόνες από ένα βιβλίο που έσκισε προσπαθώντας να το ανοίξει. Τις έκοψα τις περιποιήθηκα και τις έβαλα στο τσαντάκι. 

Αποδείχθηκε πολύ καλή ιδέα, γιατί έμαθε σταδιακά να ανοίγει το φερμουάρ αλλά του άρεσε και να βγάζει μία μία τις κάρτες και να προφέρει τα ονόματα. Έτσι ευτυχώς το βιβλίο ανακυκλώθηκε!

Τελικά αυτή ήταν η εκδοχή της βιβλιοθήκης που χρειάζονταν ο Δημήτρης....τα βιβλία λιγόστεψαν και ξάπλωσαν!

Από ότι είδατε δεν είναι μόνο η γνώση του πως να κάνεις τα πράγματα αλλά ο χώρος η δυνατότητες και κυρίως η παρατήρηση του παιδιού. Ένα μοναδικό εργαλείο που συνοδεύει την έλευση ενός παιδιού είναι η δημιουργική φαντασία. Μην ξοδεύετε πλήθος χρημάτων για να φτιάξετε ζεστούς και λειτουργικούς χώρους για το παιδί σας, βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει, δοκιμάστε και παρατηρήστε, διορθώστε και πάλι από την αρχή. Καλή επιτυχία!