ψιλά γράμματα...

Kάνοντας μια συζήτηση με ένα φιλικό ζευγάρι, κάποια στιγμή ειπώθηκε πως είναι πολύ δύσκολο ένας γονιός να μείνει στην ουσία των πραγμάτων όσον αφορά το μεγάλωμα ενός παιδιού...

"Η ουσία των πραγμάτων" πολύ βαρύγδουπο μου ακούγεται αλλά είναι τελικά αλήθεια, για να μεγαλώσει κανείς ένα παιδί πρέπει πραγματικά να μείνει στην ουσία των πραγμάτων, πρώτα από όλα ο ίδιος για την δική του ζωή και μετά κατ'επέκταση και στου παιδιού του. Τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο φυσικά και πιο εύκολα νομίζω. Το να προσπαθώ να κάνω το παιδί μου φιλόζωο γιατί έτσι πρέπει ενώ απεχθάνομαι τα ζώα είναι σχεδόν ακατόρθωτο και ενέχει και τον κίνδυνο να χάσει κάθε πίστη σε μένα νιώθοντας ότι το εξαπατώ. Το να κάνω φιλότιμη προσπάθεια να καταλάβω γιατί απεχθάνομαι τα ζώα μπορεί να είναι λυτρωτικό και για μένα τον ίδιο και σίγουρα είναι πολύ πιο τίμιο για το παιδί.

Επιχείρησα να σκεφτώ λοιπόν ποια είναι η ουσία των δικών μου πραγμάτων, τουλάχιστον όσο έχω αντιληφθεί μέχρι σήμερα και να δω πως αυτή μεταφράζεται στον Δημήτρη.Συνειδητοποίησα δε σιγά σιγά ότι η ουσία είναι πολύ απλά πράγματα, τόσο απλά που περνούν σχεδόν απαρατήρητα.

Η Ντίνα χρειάζεται ηρεμία και χρόνο, όχι ελεύθερο, χρόνο να κάθονται τα πράγματα στην θέση τους.

Και ο Δημήτρης χρειάζεται ηρεμία για να αφομοιώνει το χειροπιαστό και συναισθηματικό του περιβάλλον και χρόνο για να προσπαθεί και να χειρίζεται τα  πράγματα όσο χρειάζεται ο ίδιος και να παίρνουν κι αυτά την θέση τους.

Η Ντίνα χρειάζεται να μιλά με τους ανθρώπους που αγαπά και εκτιμά και να έχει ειλικρινείς σχέσεις που δεν πληγώνουν. Χρειάζεται κυρίως να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της που είναι και το δυσκολότερο.

Ο Δημήτρης χρειάζεται να βλέπει τους ανθρώπους που αγαπά να φέρονται ειλικρινά και καλά ο ένας στον άλλον για να νιώθει ασφαλής και αγαπητός. Οι εικόνες αγάπης της οικογένειας δεν σβήνουν ποτέ...και μας δείχνουν πάντα τον δρόμο.

Η Ντίνα προτιμά μια ζεστή αγκαλιά και μια βόλτα στην θάλασσα από ένα πολύβουο απόγευμα σε ένα εμπορικό, ειλικρινά όμως τα προτιμά και δεν το κάνει απλά γιατί υπάρχει και ένα παιδί.

Ο Δημήτρης απολαμβάνει την αγκαλιά και την βόλτα στην θάλασσα ακριβώς γιατί τα απολαμβάνει και η μαμά του..ίσως μεγαλώνοντας να απολαμβάνει περισσότερο το εμπορικό αλλά θα είναι δική του επιλογή και θα ξέρει ότι υπάρχει και κάτι άλλο...

Η Ντίνα θεωρεί το φαγητό απόλαυση και τις γιορτές που μυρίζει το σπίτι γλυκά αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής ηλικίας.

Ο Δημήτρης θα θυμάται τα οικογενειακά τραπέζια και γλυκά και ίσως θελήσει να τα συνεχίσει με τα δικά του παιδιά...

Η Ντίνα προσπαθεί να σκέφτεται και να αισιοδοξεί ότι τα πράγματα μπορούν να είναι καλύτερα αν καθένας ξεκινήσει από την δική του στέγη και πορεία...

Ο Δημήτρης πριν τον "χαλάσουν" ίσως και να καταφέρει κάτι!

Η λίστα δεν είναι μικρή παρόλο που λέμε ότι είναι λίγα αυτά που έχουν ουσία ίσως γιατί δυσκολευόμαστε να τα εντοπίσουμε μέσα στο μεγαααάλο καλάθι με τα ¨άχρηστα"!

Καλό μας βράδυ!