- αλεύρι απλωμένο σε ένα πλαστικό δίσκο
- νερό μέσα σε μια αλατιέρα (μπορείτε αν το επαναλάβετε να βάλετε χρωματιστό νερό)
- μια μεγάλη πετσέτα μπάνιου στο πάτωμα γύρω από εκεί που δούλευε και είμαστε έτοιμοι...
- λίγη ταινία διπλής για να στερεώσω τον δίσκο στο τραπέζι, οι κινήσεις του ακόμα είναι απότομες νόμιζα...αλλά δεν χρειάστηκε.
Στην αρχή τα υλικά δεν είχαν αναμειχθεί...
Τα ακροδάχτυλα των παιδιών είναι πάρα πολύ ευαίσθητα στις υφές, πολλές φορές στο σχολείο τα παιδικά χέρια αντιλαμβάνονταν ελάχιστες λεπτομέρειες στην υφή ή την τραχύτητα αντικειμένων σε σχέση με τα ¨ταλαιπωρημένα" δικά μου!
αρχίζει να αναμιγνύει ...
και να πως γίνεται το ζυμάρι!
Συνέχισε για ώρα να αναμιγνύει, να κοιτάζει, να δοκιμάζει...
Το βλέμμα του δείχνει το πόσο τον ενδιέφερε αυτό που έκανε. Γύρω του υπήρχε θόρυβος και δραστηριότητα αλλά αυτό δεν του αποσπούσε καθόλου την προσοχή. Όλες του οι δυνάμεις ήταν επικεντρωμένες σε αυτό που έκανε. Κάνεις δεν τον διέκοψε, το υλικό τον πήγαινε από μόνο του να το ανακαλύψει. Αποφάσισε ο ίδιος πότε έχει τελειώσει. Βγήκε χαρούμενος και ήρεμος από αυτό που έκανε. Νομίζω ότι αυτό μπορεί και να λέγεται συγκέντρωση!
Με απλά πράγματα προκαλέστε τις αισθήσεις των παιδιών! Καλό κουράγιο στο μάζεμα!! Αξίζει τον κόπο!
No comments:
Post a Comment